Vuslat Treni | Şiir

Vuslat Treni
(Babama ,nineme,esmaya,halimeye ve müstear gidenlere…)

Muhayyerler garında bekliyorum sıramı,
Vagon arkası vagon , numaralar akıyor ,
Bir hortlak pençeliyor ,kabuk tutmuş yaramı,
Kızıl rujlu dilberler bana buse çakıyor.

Her vagon ayrı dünya , her oda ayrı şehir,
Keskin kömür kokusu ,tenden sıcak çay demi,
Çarşaflardan yapılmış tozlu bir seccadedir,
Ardında bıraktıran , küf kokulu alemi.

Buzullar ülkesinin nura akan rayları,
Geçilen her istasyon hüzünle mimleniyor,
Ben yerimden memnunum,istemem sarayları,
Bu daracık odamda , davam biçimleniyor.

Bana şiir okuma,ruhum bezgin masaldan,
Bir kondüktör sesiyle uyanmalıyım güne,
Işık yağsın gönlüme , o bilindik Kutsaldan,
İniş istasyonumdan, katılayım düğüne.

Farz-ı Muhal