Çocuklarımız özgürce oynayabilsin diye yurtdışına çıkmaya karar verdik ama eşim ve çocuklarım gözlerimin önünde vefat etti.
Eşi ve iki çocuğunu Meriç nehrinde kaybeden Murat Akçabay yaşadığı zor günleri anlattı.
Almanya’nın Kassel şehrindeki Tenkil müzesinin açılışında konuşan Akçabay, salondakilere duygu dolu anlar yaşattı.Akçabay konuşmaya başlamadan önce salondaki topluluğa, Murat Akçabay’ın Meriç’in soğuk sularında hayatını kaybeden ailesinin bulunduğu klip izletildi. Salondakiler gözyaşlarına hakim olamadı. Murat Akçabay ise bir müddet konuşmaya başlayamadı.
Daha sonra yaşadıklarını katılımcılarla paylaştı ve şunları söyledi:
“Ben Murat Akçabay. 1982 yılında Hatay ilinde dünyaya geldim. Üniversite bittikten sonra hizmet hareketinin kurumlarında öğretmenlik yaptım. Eşim Hatice Akçabay da benim gibi hizmet kurumlarında öğretmenlik yapıyordu. 15 Temmuz darbe girişiminden sonra bizim de hayatımızda değişiklikler meydana geldi.Görev yaptığımız eğitim kurumları kapatıldı, arkadaşlarımız gözaltına alındı.Gözaltına alınan arkadaşlarımıza işkenceler yapıldı.Dünyanın hiçbir yerinde suç sayılmayan gazete aboneliği, banka hesapları, sigorta kayıtları,dernek üyelikleri, sudan sebeplerle insanlar hapishanelere atıldı.”
“İNSANLAR KAÇIRILDI, HABER ALINAMADI”
Hapishanelere atılan bu insanların bir kısmının haber alınamadı kaçırıldı. Bugün bile bulunamayan insanlar var. Bu insanlar ortaya çıktıklarında işkence yapılmış zayıflamış ve önlerine konulan kağıtlara zorla imza attırılmıştı.Sıranın bize geleceğini tahmin ettiğimiz için eşimle birlikte saklanmaya karar verdik. Tabii bunun kendi içinde zorlukları vardı. Oğlumu okula yazdırmıştık ama bu yüzden okuldan almak zorunda kaldım. Çünkü okuldan çocuklarını almayan arkadaşlar çocukları üzerinden yakalanıp hapse atılıyordu. Ev tutmamız gerekiyor ama kendi üzerimize tutamıyorduk, hapse atılabilirdik, çocuklarımız hastalanırsa bile biz hastaneye gidemiyorduk, sigorta kayıtlarından hastaneye gittiğimiz anlaşıldığında yakalanıp hapse atılabilirdik.
“HASTANEDEN TUTUKLANMA KORKUSUYLA KAÇTIK”
Unutamadığım günlerden biri 19 Nisan 2017 küyük çocuğumun doğduğu gündü. Her insan için anlamlı bir gündür çocuklarının doğduğu gün. Bizler için öyle değildi , çünkü doğum için hastaneye giden anneler doğumdan sonra bebekleri ile birlikte tutuklanıp hapiste atıldıklarına şahit oluyorduk.Bu ruh haleti içerisinde eşim doğuma girdi, doğumdan hemen sonra hastaneden ayrılmak istedik, hapise atılmaktan korkuyorduk. Doktorlar uyardılar anne için bu durumun tehlikeli olacağını gitmememiz gerektiğini söylediler. Ama biz hastaneden kaçtık.
“ÇOCUKLARIMIN ARKADAŞLARI OLSUN DİYE YURTDIŞINA ÇIKMAYA KARAR VERDİK AMA ÇOCUKLARIM GÖZLERİMİN ÖNÜNDE VEFAT ETTİ”
Bugün yarın biter diye bekledik ama karanlıkların daha da koyulaşacağını düşünerek çocuklarımız okula gidebilsin diye, hastalandıklarında hastaneye gidebilsin diye, arkadaşları olsun diye, özgürlüklerine kavuşsun diye yurt dışına çıkmaya karar verdik Temmuz 2018 günü yurt dışına çıkmak için yola çıktık Meriç Nehri’nden geçerken botun batması sonucunda mücadele ettik ama çocuklarım gözlerimin önünde vefat etti, eşim ve oğlum Mesut bulunup Türkiye’ye defnedildiler ama küçük oğlum hala kayıp, Ahmet Esat kayıp.
“BUGÜNLER GEÇECEK VE BİRGÜN SUÇLULAR CEZASINI ÇEKECEK”
“Bir gün bu hususlar geçecek, suçluların cezasını çekeceğini yürekten inanıyorum. Bir gün bu hukuksuzluklar geçecek , suçluların cezasını çekeceğini yürekten inanıyorum. Hukuksuzlukların yaşandığı bir alanda insanlığın birgün haksızlıklara karşı çıkacağını insanlık Onur’u adına ümit ediyorum .”
