MAHİR METE KUL’UN ARDINDAN

MAHİR METE KUL’UN ARDINDAN
-Ünzile Anne’ye-

“Ölüm Allah emri, ona karışmam
Sebep zalim oldu, küstüm, barışmam”

Gurbetle yoğrulur hasret aşında
“Bir İnsan” yazılı mezar taşında
Can verse de o gencecik yaşında
Baş eğmedi onca zalim, kalleşe
RABBİM rahmet etsin Mahir kardeşe

Su suyu boğuyor, insan insanı
Hiç anlamam insana kin kusanı
Çakallar boğarken yiğit aslanı
Baş eğmedi onca zalim, kalleşe
RABBİM rahmet etsin Mahir kardeşe

Ölümün dokusu yaşamdan özgün
Mezarlar saraydan çok daha düzgün
Geride bir anne üzgün… Ve üzgün…
Baş eğmedi onca zalim, kalleşe
RABBİM rahmet etsin Mahir kardeşe

Piyondan şah olmaz, Mahir’den (vezirden) köle
Temiz yüreklerde solmaz bir hamle…
Fethedilmez sığındığın son kale
Baş eğmedi onca zalim, kalleşe
RABBİM rahmet etsin Mahir kardeşe

Başta fikir kanar, kalpte kan donar
Sağın, solun şimdi ne önemi var ?
Akıbetin hüsran, sevinme gaddar!!
Helal olsun, baş eğmedi kalleşe
RABBİM rahmet etsin Mahir kardeşe

26-06-2019
Lbry

(*)Mahir Mete bu ülkenin yetiştirdiği, kalbi aydın, zihni berrak, müstesna gençlerinden bir kardeşimdi. Büyük istikbal vaad ediyordu. Birçoklarının hayallerini süsleyen başarıya genç yaşında imza atmıştı. Lâkin yüzbinlerce güzel insan gibi o da şu tenkil sürecinin mağdurlarından biri oldu. Meriç’in hırçın ve soğuk sularında can verdi. Değerli Ünzile Anne’nin farkındalık oluşturan, örnek ve dirayetli çabaları sonucu başlatılan arama-kurtarma çalışmaları neticesinde naaşına günler sonra ulaşıldı ve ebedî istirahatgahına uğurlandı. Binlerce kader arkadaşı gibi bizlerden Fatihalar, dualar bekliyor.