GÜLÜN HİCRETİ
Gönlümün Süruru eşime ithafen…
Gülün bülbüle olan bakışları vardı gözlerinde,
Gördüğümde zaman durdu, kayboldum gülüşlerinde,
Söz kifayetsiz ,bakıştık; asıl mana hislerinde,
Sen güldün, bülbül de ben; safiyet vardı sözlerinde.
Dedim, sinende yer var mıdır, bülbül gülsüz olamaz,
Gülüm bir bahçede bir başına sevdasız kalamaz,
Tasalanma hiç, sevdamız oldukça rengin solamaz,
Dedin, sinemde aşkın var ki, gül yerinde duramaz.
Dedin, bu bahçe tarumar oldu, hüzün var kalbimde,
Büktüler boynumu, kalmadı çarem artık elimde,
Yalvardım Rabbime, gözümde yaş, dualar dilimde,
Duam kabul oldu, geldin; Rabbim koymadı derdimde.
Dedin, al götür gittiğim yerlere rüyalarımda,
Bülbül hiç durur mu, uçtuk konduk hicret diyarımda,
Güle zordu ayrılmak yurdundan ömrün baharında,
Bana ne gam ne de tasa, bülbülün gülü yanında.
Hani, gül kokuyorsun derdin, başın hep sinemdeydi,
Gül olan sen, sinemde olan sen; hakikat sendeydi,
Gül Muhammedi′dir, marifet ne sen de, ne bendeydi,
Gül′ün kokusu O′nun için yanan yüreğindeydi.
Yurdundan uzaklarda da gördün hep çile hep zahmet,
Dayanağım oldun, etmedin hiçbir zaman şikayet,
Yokluk içindeki bereket, şiarımızdı ′′şükret′′
Şükrettikçe biz, verdi Rabbimiz bin bir çeşit rahmet.
Zahmet içinde rahmet verdi isteyince gönülden,
Tomurcuk açtın, mevsim bahara dönüverdi birden,
Gül′ün kokusu bahçemizi kaplayıverdi hepden,
Rabbim Arif ve Yunus′u lütfetti hazinesinden.
Gün oldu kışa döndü mevsim, sinelerde hafakan,
Kış olmasa baharın kadrini bilemez ki insan,
Sıkıntı ve hüzün birer misafirdir Yaratandan,
Lütfünda da hoş, kahrında da hoş; hayat bir imtihan.
Tasalanma, karanlık kaplasa da dört bir yanı,
İnan, vardır elbet her karanlık gecenin sabahı,
Aç ellerini, kaldır semaya, şimdi tam zamanı,
Rabbim isteyince bahara çevirir her mekanı.
Yeniden O′nun kokusu var asırlar ötesinden,
Dillerde dualar ve nağmeler O′nun güftesinden,
Dinle neler neler duyacaksın Habib′in sesinden,
Seyreyle, cennetinde neler var Rabbin müjdesinden.
Sen fani dünyamın meleği, cennetimin kadını,
Cennete çevirdin garip hayatımın her anını,
Öyle bir saadet ki, aşk-ı hicret koydum adını,
Rabb-i Rahim cennetinde de lütfede devamını…
İsa DAĞ
16.04.2018
Bu şiiri, şairi İsa Bey hapisteyken gördüğü bir rüya üzerine yazar. Ve şiirden 5 ay sonra eşi Nevin Hanım vefat eder.
