GÖNÜL İNSANI / ONURLU ADAM
Sen kardelensin zirvelerde açan,
Fırtınaya aldırmadan dik duran.
Sen vakur duruşunla örnek insan,
Yaşardın hep doğrudan ayrılmadan.
* * * *
Sen hep yardım eden bir diğergamdın.
Şerefinle hayatını yaşadın.
Haksızlıklara karşı hiç yılmadın.
Sen şefkatli bir baba ve “ADAMSIN”
* * * *
Harama dönüp de bir kez bakmadın.
Tüm dertleri sessizce omuzladın.
Sen ki vazife deyince ordaydın.
Ey AMİR! Sen bir gönül insanıydın.
* * * *
Senin yanında hep bir güven vardı.
Gözlerin nemli halin efkarlıydı.
Akılda hisli bakışların kaldı.
Sen gittin, hüznümüz iyice arttı.
* * * *
Yelken açtın cennet yamaçlarına,
Kalırken “YUSUF” olarak zindanda.
Hak ettiğin hayat bu olmasa da,
Güzel eserler bıraktın arkanda.
22/10/2019
