Furkan Dizdar’ın ardından | Şiir

Kalplerden fışkırıp coşsa da kanım
Yüzlerimiz mahzun bir vakar bugün
Hakk’a kanatlandı canım Furkan’ım
Çağları zonklatan sızım var bugün

Haydutlar el koydu pasaportuna
Gidemedi Masum, şifa yurduna
Kıran girsin şekavetin kurduna
Her pençesi kuduz bir çomar bugün

Üzmemek uğruna anne, babayı
Tebessümle gizler sancı, yarayı
Görmez oldu gözler bundan sonrayı
Her yönüm simsiyah bir mezar bugün

Adalet bir hülya ütopyalarda
Mum titrekliğiyle Sibiryalar’da
Kaç zerre suç vardı o dosyalarda?
Hükümler pas tutmuş bir tomar bugün

Rahmet kuşatırken bütün varlığı
Kim öğretti sana bu gaddarlığı
Fazla çekmesem de gönül darlığı
Bahar iğne ucu, yazım kar bugün

Din, namus payimal, nesil tarumar
Aklı kaç paraya sattı insanlar
Mal, makam için mi bu sefil kumar
En temiz hesaplar kin kokar bugün

Ölüm bizler için kutlu bir burak
Benim ceddim de pak, neslim de berrak
Kısma nazarını, dön kendine bak
Hecelerim kızgın, sözüm nâr bugün

ALLAH’IM sen yerin, göğün nurusun
Kullarını inayetin korusun
Masuma gadreden eller kurusun
Gönüller dolusu ahüzar bugün

Gayrı kimse gem vurmasın dilime
Alkış tutup ortak oldun zalime
Öyle bir kor tutuştu ki elime
Tenkilde binlerce kuzum var bugün

Süleyman Halitoğlu