Ben Berk Görmez…
Hani hukuksuzluğun en büyük kurbanlarından biri olan. Annem aylarca vicdanlara seslenmiş, ama kimse duymak istememişti. Ve sonunda babamı göremeden kanser hastalığına yenik düşmüştüm.
Hatırladınız mı?
Ahmet Burhan’da mı benim gibi olsun istiyorsunuz? Onun hala hayatta kalma, tutunma ihtimali varken siz bunu engelliyorsunuz.
Biz çocuklar, hastalığın pençesinde sarıp sarmalanmayı beklerken, siz insanlar(!) türlü oyunlarla, hasta olduğuğumuzu gözetmeksizin sevdiklerimizi birbir elimizden alıyorsunuz.
Sorarım size?
Ahmet’in sonu da mı benim gibi olsun?
Bir çocuk daha mı gözlerini hayata yumsun?
El birliğiyle bunu mu istiyorsunuz?
Bir çocuğun canının yanması, dağları devirecek güce sahipken ısrarla can yakışınız neden?
Neden masum bir yavrunun acılarından beslenişiniz?
Masum bir yavrunun gözyaşları bile mi kararmış, taşlaşmış,yozlaşmış kalplerinizin varlığından haberdar etmiyor sizleri?
Ahmet’e babasını verin…
Verin ki bende burda huzurla uyuyabileyim…
Betül Yılmaz
