Adım Gonca

Adım Gonca

“Üç çocuk annesiyim, ikisi cennette”
Hani o kıyılarını zalimce döven Meriç var ya
Onları kopardı bizden
Kollarımızı kırdı dirsekten…

Siz hiç kendi ellerinizle gömdünüz mü iki yavrunuzu?
Ben toprak attım üzerilerine kürekle
Yan yana örttüm minicik bedenlerini
Yüreğim söküldü yerinden
Ciğerlerim yapıştı Sakız Adası’na…

Soyadım “Kara”
Saat on iki otuz gece yarısı
Dünyam alabora
Kara uzak, dağlar heybetli, çığlığımızı duyan yok!
Yapayalnızız,
Soğuk sularda çırpındık sabaha kadar
Bahtımız kara…

Ayaklarım üşüyor
Canım çekiliyor…
İsmi güzel eşim, güzel soylum
“Sen Allah’ın cehennemden azat ettiği kimsesin”
Ebubekir’im
Gözlerimiz yerinden çıkacak gibi bakıştık seninle
Dolgun yüzlü Gülsüm’üm nerede
Nerede peygamber ismi verdiğimiz Mustafa’m
Donuyor ayaklarımız, zor nefes alıyoruz
Dalgalar savuruyor ikimizi bir o yana bir bu yana.
Aman Allah’ım…
Karanlık gölgesiyle üstümüze gelen dağlar
Yüzü gerilmiş bulut
Orpheus’u lime lime yutan Meriç
Gün batımları büyüleyici kıpkızıl
Dağlara kan mı gömersin Meriç?
Gözlerimiz kan çanağı şimdi
Yavrularımız kayıp, sesimizi duyan yok!
Bu nasıl ıssızlık
Nârın da hoş nurun da ya Râb
Ölünce vurur mu cansız bedenimiz kıyıya
Taşar mı Meriç’in suyu gözyaşlarıyla
Kim ağlar ardımızdan…

Biz seninle denizi olmayan yerde büyüdük
Yüzme bilmeyiz,
Uçamayız da üstelik
Kanadımızı çoktan kırdılar bizim,
Belki de son saatlerimiz kim bilir?
Susarak dua edelim
“O her şeyi işitendir”

Ey iki aşığı birbirinden ayıran,
Sonu acı biten masallar nehri
Koparma yavrularımı benden
Onlar henüz açmamış tomurcuk
Onlar taptaze çocuk.
İsmim Gonca
Babam koymuş adımı
Kırma kolumu kanadımı
“Sonum; iklimden önce dökmüş tomurcuklarını
Ateş düşürme içime
Havva’dan doğan
Adem’i yanıltan
Umudum gölge üzerime”

Ve insanlık
Dişleri kenger sakızıyla yapışmış gibi
Susan insanlık
Sular çekiliyor yüzümden
Ciğerlerimi gömüyorum Sakız Adasına
Kalbim kopuyor göğsümden

“Gözlerimin karası nâr oldu babuba
Meriç’in azgın suyu aramıza girdi
Göz göre göre yazık Eyub’a”

Sen türkülere söz veren Meriç
Nasıl duymadın on saat süren feryadımızı
Yarın gazeteler yazar adımızı
….
Kesik koluyla umudunu yitirmeyen
Musap bin Umeyr umudu
Eyüp sabrı ver bana Allah’ım.

Adım Gonca
“Üç yavrum var, ikisi cennette”
O saatlerde
iki kanatsız melek uçar artık semada
Kıyılara düşer gülüşleri beyazlar içinde
Bizi siz öldürdünüz
Siz kırdınız kanadımızı…

Hilmi Yazgı